Pravoslavno vaspitanje dece do sedme godine života prati život djeteta od njegovog začeća, pa i prije njega, do sedme godine života, analizirajući ga prvenstveno bogoslovski, u svjetlosti biblijskog starozavjetnog i novozavjetnog opita i u svjetlosti antropološko-bogoslovskog i liturgijskog iskustva i Predanja Crkve, a onda istovremeno i na osnovama bioloških i razvojno medicinskih i pedagoških saznanja savremenog čovjeka. Kroz svoja studiozna razmišljanja on se odmah s početka susreće sa problemom Crkve i novorođenčeta kao i pravoslavnog shvatanja vaspitanja dece u najranijem uzrastu. Posebna novost u bogoslovskom razmišljanju koja se do sada više esejistički isticala je pitanje pretporođajnog perioda i mogućnosti vaspitanja dece u tom periodu. Ništa manje značajno polje interesovanja jeste odnos savremenog čoveka i njegovo moralno i duhovno shvatanje pitanja čedomorstva, eutanazije i kloniranja...

I zašto ne reći još i ovo?! Način na koji je obrađena ova tako značajna pedagoška tema, eklisiološki i svetotajinski kontekst u koji je stavljena, obrada u tom kontekstu savremenih problema prenatalne, natalne i postnatalne tematike, vezane za etiku i bioetiku, detinjeg nastanka i sveukupnog razvoja, predstavljaju novinu za crkvenu i uopšte pedagošku misao kod nas. Stoga je obilato preporučujemo čitaocu.

Iz predgovora Mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija